او از نوجوانی عشق اش این بود که آهنگهای مورد علاقه اش را با دیگران گوش کند. بعد در جشن های دانشجویی با صفحه های گرامافون قدیمی، جماعت را گرمِ رقص می کرد و هیچ به این فکر نبود که بتواند از این راه درآمدی کسب کند. از نوزده سالگی می رود پشت میزِ پخش ِ دیسکوهای شهر اش Breda و در یک صفحه فروشی هم مشغول کار می شود. همزمان آهنگهایی را که خودش تنظیم کرده می فرستد برای دی جی ها و کلوبها، که استقبالی از کارهایش نمی شود. اما او کم کم بعنوان یک دی جی ِ ترنس جا باز می کند.


بعد به این فکر می افتد که آثاری را که ساخته خودش منتشر کند. پس از تلاشهای بسیار در 1994 اولین سی دی ترکیبی خود را بنام "بهشت ممنوع" Forbidden Paradise 3 راهی ِ بازار موسیقی هلند می کند و نیمچه شهرتی در عالم موزیکِ رقص هلند به هم می زند.


اواخر 1997 با دوستی شرکت یا برچسبِ Black Hole recordings را پایه گذاری می کند و تحت این نشان، آثاری چون In Search of Sunrise و Magik را منتشر می سازد که به مرور فراتر از مرزهای هلند می روند. شرکت او آثار دی جی های دیگر را هم منتشر می سازد، از جمله از آرمین فان بورِن Armin van Buuren. قسمت اول سی دی ترکیبیِ Magik یعنی First Flight با موفقیت زیادی روبرو می شود و تییستو برچسب دیگری بنام  Magik ابداع می کند تا کارهای بعدی را تحت این نشان منتشر سازد.


در 1999 در جشن بزرگ ِ شهرِ درون Inner-city در آمستردام او یکی از چهره های اصلیِ برنامه است و چنان خوش می درخشد که رسانه های گروهی به سراغش می روند و راهش را به سوی توده ی مخاطبان باز می کنند. چندی بعد در شفیلد انگلستان هرماه برنامه دارد و همزمان با دی جی مانتانا آلبوم Space Age را در مایه های تکنو تنظیم و روانه ی بازار می کند.

در سال 2000 در جشنواره ی Racism Beat it و Roskilde در دانمارک برنامه اجرا می کند. اولین آلبوم اش در آمریکا Summerbreeze است که آهنگ Delirium's Silence از آن خیلی گل می کند.

.

همزمان با جشن های ازدواج ولیعهد هلند درفوریه ی 2002، و در دومین دوره ی بُعدِ هلندی Dutch Dimension که در سالن موسیقی هَینِکن در آمستردم برگزار شد، تی یستو 9 ساعتِ تمام پشت بندِ هم برنامه داشت و جماعت را به اوجِ خلسه برد. در جشن موسیقی هلند در همان سال، چنگ نقره ای را به تی یستو می دهند. DanceStar در لندن او را بعنوان بهترین Club-DJ یا دی جیِ باشگاهیِ دنیا معرفی می کند. در همان سال تی یستو موفق می شود در انتخابات صد دی جی ِ برتر جهان که توسط DJ Magazine در انگلستان برگزار می شود، John Digweed انگلیسی را از میدان بدر کند و جایگاه نخست را از آنِ خود سازد.


بعد از این موفقیت ها، در اوایل سال 2003 ، هلندی ها که همیشه با تأخیر و دنباله روی استعدادها را کشف می کنند، جوایز دیگری به تی یستو می دهند، از جمله کانال موسیقی تی ام افِ هلند او را بعنوان بهترین دی جی ملی برمی گزیند. در راهپیمایی عشق که جشن بزرگی ست و همه ساله در برلین برگزار می شود، تی یستو از روی صحنه ای متحرک ( کفی یِ یک تریلی) میان جماعتِ رقصنده، شور و حال پخش می کند. او در اوج موفقیت، اولین کنسرتِ دی وی دیِ (ویژه ی ضبط تصویری) خود را در شهر زادگاهش و با حضور همشهریها اجرا و ضبط می کند.


در سال 2004 بعد از دریافت جوایز ملی دیگری، برای کنسرت سفری به چین و آسیا دارد. در بیستم ماه مه همانسال در تالار موسیقی هَینکِن در آمستردام، تی یستو آلبوم جدیدش Just be را اجرا و معرفی می کند. برای اولین بار در اروپا تمام این کنسرت بصورت زنده برای مشاهده از طریق گوشی های همراه پخش می شود. دی جی های دیگر و خواننده ی انگلیسی Kirsty Hawkshaw نیز او را در این کنسرت همراهی می کنند. پیشتر در همین روز، نشان افتخار ملی هلند به تی یستو اهدا شده بود. سپس او برای اجرای کنسرت و عرضه ی آلبوم جدیدش توری را در بیست شهر آمریکا و کانادا آغاز می کند.

در مراسم افتتاحیه ی بازیهای المپیک یونان در آتن (13 اوت 2004)، اجرای موسیقی را به تی یستو می سپارند. او برای دومین بار توسط مردم هلند بعنوان دی جی برگزیده ی کشورش برگزیده می شود و مجله ی معتبر DJ Magazine نیز برای سومین سال پیاپی او را بعنوان بهترین دی جی جهان معرفی می کند.

.

در سال 2005 تی یستو در اجرای برنامه های خیریه به نفع آسیب دیدگان دریالرزه (تسونامی) در آسیا مشارکت دارد. در موزه ی مادام توسو در آمستردام که پر از پیکره های شبیه سازی شده ی مشاهیر جهان است، مجسمه ای از او را پشت یک میز صفحه گردان به نمایش می گذارند. در هلند باز جایزه های دیگری به او می دهند، از جمله شبکه ی تلویزیونی بی ان ان که جوان پسند است، جایزه ی ویژه ای را بخاطر پشتکار در ممکن ساختنِ ناممکن ها به او اهدا می کند.

در ماه آوریل با الهام گرفتن از موسیقی Mission 2 مربوط به کوه فضایی که از جاذبه های تازه ی سرزمین ِ دیسنی در پاریس است، ترکیبی را آنجا اجرا می کند که سه ساعت طول می کشد. در ماه های بعد او تور CEE را در اروپای شرقی آغاز می کند و در چندین شهر از جمله پراگ و بخارست کنسرت دارد. کار تازه ی تی یستو در این دوره، آلبوم ترکیبی In Search of Sunrise 4 است. قطعه ی UR از این آلبوم توسط دی جی Junkie XL بازترکیب شده است.

در ماه اکتبر تی یستو چهار اجرای بزرگ و پُرچیدمان در لس آنجلس، واشنگتن و میامی دارد. اجرایی چهارساعته با تصاویر بزرگی از چهارگوشه ی جهان، که سی خواننده، رقصنده، نمایشگر و طبال آن را همراهی می کنند. طراحیِ رقص نور و لیزر این کنسرتها کار TribeDesign است که برای ستاره هایی چون مادونا نور می چیند. برنامه ی لس آنجلس را اینجا ببینید.

.

در سال 2006 تی ستو سفیر سازمان Dance4Life می شود که از طریق برگزاری جشن های رقص و پایکوبی برای مبارزه با ایدز پول جمع آوری می کند. او برای این سازمان قطعه ی ویژه ای از روی Maxi Jazz پُر می کند که کاری ست از گروه انگلیسی Faithless. در ماه اکتبر کنسرتی در پارادیزوی آمستردام دارد و چند روز بعد برای چندمین بار جایزه ی کانال تی ام اف هلند را بعنوان دی جی برگزیده ی مردم دریافت می کند. او در مصاحبه ای بعد از این مراسم می گوید: از مردم ممنونم اما از آنها می خواهم دیگر به من رای ندهند و راه را برای استعدادهای تازه باز بگذارند.